بر دامنه کوه، جنگل بی برگ بود
با تنه های تیره باران خورده
و در زیر پاهای درختان، مخلوط درهم زیبایی از خزه های سبز با قطره های درخشان شبنم و برگهای باقی مانده پاییزی با آن عطر سنگینشان
و امواج مه
که در سکوت درختان را در آغوش می گرفتند
آنقدر ظریف و ملایم که حتی کوه هم نمی فهمید چه معاشقه دل انگیزی بین مه و درخت در گذر است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر