سرما خورده بوده دخترک دماغو

به بچه های داستان نویسی گفته بودم داستانی شروع کنند به صورت اول شخص که قهرمان چشمهایش را در تاریکی مطلق باز می کند در حالی که نمی داند کجاست و بقیه را به تخیل آنان واگذار کرده بودم

امروز داستانهایشان را می خواندند و من از میزان توانایی متفاوت اندیشیدن آنها حیرت زده بودم

یکی قهرمان در در واقع در درون ذهن خود بود که چشم باز کرده بود. در وجدان خود

دیگری پس از گذراندن ماجراهای فراوان، معلوم شد که بازیگر نقشی این چنین بوده است و با کات کارگردان چراغهای اتاق روشن شد

اما 

آخرین نفر  قهرمانش-با نثری قوی- لحظات تاریکی و خفگی و وحشت عمیقی را تجربه می کرد، با احساس خونی که از بینی اش می آمد ، به شدت خواننده را در  هراس ابدی  این دخترک شریک کرده بود

که آخر کار معلوم شد

زمانی که قهرمان در خواب بوده، در ِکمد رختخوابهای باز شده بوده و آواری از دشک و لحاف بوده که بر سرش ریخته شده بود که او در زیرشان گیر افتاده بود

و البته  هیچ خونی هم در کار نبوده ؛