سرچم- اردبیل

به تدریج مناظر زیبا می شد. جایی به نام گرم دره آنقدر سرسبز بود که با خودم قرار گذاشتم روزی درآنجا توقف کنم

یکی از خوانندگانم به نام آنایار با گوشی مسیر را به ما آموزش می دادم و ما پرسان پرسان به دنبال سرچم می گشتیم که بپیچیم در آن و سرانجام پیدایش کردیم

خب بچه ها اگر روزی قصد رفتن به اردبیل را داشتید حتما به جای مسیر رشت از همین مسیر سرچم بیایید

مسیرهای شمالی همیشه زیبا هستند اما کمتر زمانی می توانید دشتهایی را پیدا کنید که چهارگوش های زرد گندمزار در کنار مستطیل های قهوه ای شخم زده تضادی چشم نواز را در گستره افق ایجاد کرده باشند

آنقدر زیبا که حتی همسفر ی هم که چند دقیقه یک بار با لحن کودکانه ای تذکرات رانندگی به رها می داد؛‌ روی اعصاب نبود

اما اتفاقاتی که می افتاد فرصتی بود که به یاد  هموطنان ترک بیفتیم و لبخند بزنیم

 چند کیلومتر توی یک جاده فرعی به سمت شهر  کوچک و تر و تمیز آقکند رفتیم تا به اون پمپ بنزینی رسیدیم که روی تابلوی در جاده اصلی نوشته بود 500 متر تا پمپ بنزین!

بنزین را زدیم و از یک چلوکبابی در شهر کوبیده خریدیم و به پارک رفتیم. شهر بامزه ای بود که تابلوهایش از خیابانها و پارک ها و ساختمانهایش بزرگتر بود و فونت نوشته های روی تابلو ها بزرگ تر. به پارک کوچکی رفتیم که بزرگترین تابلو شهر بر سر ان بود: پارک مرکزی فلان...

و زمانی که در پارک نشستیم تمام شهر با ماشین و موتور و پیاده به دیدن ما آمدند. عجیب اینکه ما در حاشیه پارک و به دور از همه  نشسته بودیم و پیرمرد ماشینش را کنار کفشهای ما پارک کرد و رفت !

موتوری تقریبا از روی حصیر ما رد شد و هر وقت سربالا می کردیم تعدادی کله از خانواده ای دیگر را مشاهده می کردیم که به سمت ما چرخیده بود

خلاصه که تبدیل به جاذبه جهانگردی شهر شده بودیم  و ترجیح دادیم که زودتر بی خیال این شغل شده و به جاده اصلی برگردیم

و جاده کوهستانی شد

و این کوههای اقکند تا اردبیل ...پیچ در پیچ با زمین طلایی و دایره های سبزدرختان ...با دره های سرسبز ..با ابرهای سفید در آسمان ..با روستاهایی عزیز در پشت هرپیچ