متوجه شدم كه خوشبختي كيفيتي به شدت وابسته به ذهن است، كمي متفاوت با بدبختي كه به دنياي بيرون ذهن بستگي بيشتري دارد
منظورم اين است كه رنج كشيدن و فقدان ها احساس نارضايتي از زندگي را ايجاد مي كند اما داشتن ها به راحتي حس خوشبختي را ايجاد نمي كند
به نظرم جاي پاي غم، عميقتر از شادي است و به همين دليل است كه براي شاد بودن بايد تلاش كرد و غمگين بود ن تقريبا هيچ كاري ندارد
و لي اگر عادت يا ژن و پرورش ميل به شادي را همراه داشته باشد ،خوشبختي به سادگي ايجاد مي شود
۴ نظر:
نه عزيزم، از شهر شما خيلي دورم
اما كلا به نظرم روستااي غير توريستي امن هستند
جايي كه مسافران كمتر رفت و امد داشته باشند
ممنون :)
ارسال یک نظر