در شيراز هستم و اذيت مي شوم، من بيشتر اوقات در شيراز اذيت مي شوم و به همين علت زياد شيراز نمي آيم و دليل اصلي آن خانه است.
خانه ما در شيراز بسيار زيباست، پر از درخت و پر از رنگ و پر از نور، بزرگ و دلباز است
اما موجوداتي شرير در روح اشيا اين خانه فرو رفته اند كه قصدشان فقط آزار من است!
به عنوان مثال سه دست مبل و انواع كاناپه در خانه هست اما يك جاي راحت براي نشستن وجود ندارد، گردن و كمر و باسن به نوبت در هر كدام بسته به انتخاب مبل اذيت مي شود، الان رو بنفشه نشستم كه كمر درد تخصصش است!
چهار تا اتاق خواب هست كه همه تختخواب دارند و روي هيچكدام نمي شود يك دل سير خوابيد، يكي صدا مي دهد، ديگري گود است و آن يكي باريك و آخري داغ
دو تا تلويزيون و ماهواره وجود دارد كه هميشه يا صدا يا تصويرشان مشكل دارد يا طوري قرار گرفتند كه بعد از ديدن يك فيلم گردنت نياز به فيزيوتراپي پيدا مي كند
در كابيت اشپزخانه انواع ظرف و ظروف رنگ به رنگ موجود است آن وقت براي دم دست و سر ناهار مقاديري ليوان لنگه به لنگه و پيش دستي لب پريده روي ميز مشاهده مي شود.
سه توالت ايراني و دو توالت فرنگي در خانه هست كه يكي دور و در حياط است و ديگري وسط هال است كنار گوش مهمانان و بقيه هم كه معمولا يا خرابند و سطل اشغال و دستمال توالت ندارند و يا شيرآبشان سرتا پاي آدم را خيس مي كند اگر قبلا نسوزانده باشد يا سوراخ نكرده باشد!
هواي خانه هم كه وقتي كولر خاموش است گرم و وقتي روشن است يخزده است، برعكس اين جملات در زمستان وبا بخاري نوشته مي شود
باور كنيد كه اصلا اغراق نكردم، در اين خانه هيچوقت در سه تا يخچالش آب خنك پيدا نمي شود و چايي درست كردن عذابي است اليم
و هنوز هم بعد از اين همه سال نفهميدم سطل اشغال اشپزخانه كجاست كه من هيچوقت پيدايش نمي كنم!!
سالي يكبار كه به شيراز مي آيم،مدام در حال جابجا كردن، خريد كردن ، تعمير كردن، تغيير دكوارسيون و ايجاد راحتي هستم
اما تا سال بعد تمامي وسايل و اشيا به ذات خود باز مي گردند و با خنده اي شريرانه شادمان از ديدن من، آزار خود را آغاز مي كنند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر