"گرایش انسان به زندگی در محدوده ی رفع نیازها و تحقق منافع و مصالح شخصی و خصوصی بی واسطه ی آنی و فوری به عنوان تعریف خود مداری ارائه می شود

کتابی هست با نام پیرامون خودمداری در ایرانیان نوشته حسن قاضی مرادی که به ضرورت رساله ان راخواندم.
در کتاب نشانه های خودمحوری(با فردگرایی تفاوت دارد ها ) در جامعه ایرانی را نشان می دهد و دلایل شکست در رسیدن به دموکراسی به دلیل همین ویژگی در روانشناسی اجتماع
.اما انچه که بیشتر برایم جالب است شناسایی رفتارهای خودمحور در خودم و محیط اطرافم است. گویی قبلا به این وضوح متوجه ان نبودم.
حالا در جمع متوجه افرادی هستم که تمامی دیالوگهایشان به محور"من" می گذرد. توصیف خودشان، روحیاتشان،عادتهایشان و حساسیتها و علایقشان که همه اصرار بر متفاوت بودن دارد.
شناسایی علل بسیاری از افسردگی هایم که ناشی از همین نگاه تک محورانه است
شکستم در کارهای گروهی و سرعت فراوانم در گرایش به ناامیدی و بی حوصلگی در ادامه کار که ویژگی روشنفکران رشد یافته در جوامع خودمحور است.
و....بقیه را در کتاب پیدا می کنید
مردمی که برای قرون متمادی در زیر سایه نظامهای استبدادی زندگی کرده اند به جای انتخاب فردگرایی که لیبرالیسم را به دنبال خود می اورد، خودمحوری را انتخاب می کنند که در هر صورت استبداد را به همراه خواهد داشت.