نفرین نارنج

دایی بزرگه خانه ای خریده بود

خانه ای صد ساله آجری با 

حوضی بزرگ پر از ماهی قرمز

دو دیوار بلند که پوشیده از یاس  سپید بود و شبها که در  روی تخت های چوبی حیاط می خوابیدی بالای سرت گلهای یاس چون ستاره های چشمک زن می درخشیدند

درخت نارنجی عجیب بزرگ در میانه حیاط که هر بهار غرق شکوفه می شد 

شیروانی که صدای باران را به ما میرساند و اتاقهای دو در و چهار در و شش در با پنجره های چوبی  که با یک مهتابی به یکدیگر راه داشتند

خانه حتی تون حمام و پله های سنگی وگلخانه هم داشت

خانه ای تمام عیار

دایی و همسرش  بی رحمانه درخت های خانه بریدند و حوض خانه را پر از خاک کردند

دور مهتابی را دیوار کشیدند، پنجره ها را آهنی کردند، گلخانه را پارکینگ و درخت یاس را بر زمین انداختند تا دیوار های بلندتری بسازند

اما

آن زمان  که بی اعتنا به مخالفت های دیگران درخت نارنج پرشکوفه پنجاه ساله را بریدند

تن مادرک لرزید

مدتها گذشته است و 

خانواده دایی  بزرگه سالهاست که  ازهم پاشیده شده و مادر و پدر ، خواهر و برادر  در آرزوی مرگ یکدیگرند و دلایل بیشماری برای تنفر از یکدیگر دارند

اما

مادرک  همچنان عقیده دارد

که همان روز که  ریشه درخت را سوزاندند، ریشه خودشان سوزانده شد