کاخهای وین

سوار اوبان شش شدم با خواهر ایستگاه وست نمیدونی چی چی قرار داشتم. عمرا من بتونم اسامی ایستگاه ها را تلفظ کنم . به همین علت یکسری کلمات مشابه درست کردم و اونا را می گم و حرص خواهرها در می یاد. اسامی مثل"یوزف خوشگله" "لنگدراز""اوی بابا"" هافهافو " و غیره
ایستگاه وست رفتم دستشویی و خانم متصدی به من فهماند که باید پول بدم و من یک 20 یورروی دادم و با احترام در یک توالت را باز کرد و جای همه چیز را به من نشان داد! ولی مگه من تونستم با آرامش کارم را بکنم. فکر اینکه بقیه پول را به من نداد و سی هزار تومن پای یه جیش رفت...وای ...با عجله بیرون اومدم دیدم خانمه نیست! وایسادم ...اومد رد شد و یه چیزی گفت تو مایه وایسا ...دوباره رفت ..دوباره اومد ..دوباره رفت..اومد کار یکی را راه انداخت و دیدم مایه فقط یه پنجاه سنتی بوده...وای ..بدبخت شدم...خانمه سرانجام اومد و اشاره کرد که دستم را باز منم ...و 5 تا دویورویی را شمرد و کف دستم گذاشت و با زبون خودش و اشاره گفت که بگذارم توی کیفم. موبایلم زنگ زد اشاره کرد که جواب بدم. بعد از پایان صحبتم 9 تا یک یوروی گذاشت کف دستم و با من می شمرد . دوباره اشاره کرد که بذارم تو کیفم. بعد رفت از زیر رومیزی یک پنجاه سنتی آورد گذاشت کف دستم و به من نگاه کرد....

دوتامون به هم نگاه کردیم.... زدم زیر خنده به فارسی گفتم: کارت درسته...اونم خندید و با افتخار به زبون خودش که آلمانی نبود احتمالا گفت: حال کردی؟
رفتم به خیابون ماریا چی چی ...آقا خیابون بود ها ...یه چیزی تو مایه ولی عصر خودمون پر از مغازه و درخت و کافه هاوس و فکر کنم شلوغ ترین خیابان این شهر سوت وکور. پر از آدمهای رنگارنگ که فقط نگاه کردنشون کلی حال می داد.
چه برسه در حال خوردن کافه لاته با یه شیرینی خوشمزه ،

روی یکسری صندلی های و میزهای غیر عادی مرتفع...برای عشق مارک ها خیلی خوب بود که با هر چرخش سر یه مارک را می دیدند. منم که فقط چشمم دنبال حراجی بود اما فصل گذشته و همش می خورم تو دیوار...فقط من نمی دونم اونا این لباسهای خوشگل را کجا می پوشن که الان دارن می خرن! یا این لوازم آرایش را ...
توی پله برقی که ایستاده بودم دو نفر یه چیزی آلمانی گفتن منم یه لبخند گل و گشاد زدم اونا هم با تعجب به من نگاه کردن و از کنارم رد شدند و من با خودم گفتم عجب مردم بی فرهنگی روی پله برقی راه می رن(دیدین توی متروهای ایران که : از دویدن و راه رفتن روی پله های برقی خودداری فرمایید). بعدا معلوم شد که هر کی می خواد وایسته سمت چپ و هر کی می خواد راه بره می ره سمت راست پله و طبعا بنده در سمت راست ایستاده بودم!
توی مترو یه زن و شوهر می خواستن کنار هم بشینن من صندلیم را جابجا کردم . به شدت تشکر کردند (کلا اینا خیلی مودب هستند) اون وقت روبروم یک زوج پیر عاشق دستهای یکدیگر را گرفته بودند و مدام نگاههای عمیق به هم می کردند و من آنقدر معذب شدم که اصلا از کوپه رفتم بیرون!
من حالا فهمیدم چرا سالهاست که تو این کشورهای اروپایی هیچ جنبشی رخ نمی ده یا تمام حرکت های دانشجویی شکست خوردن..آخه اینا جوون ندارن که ..این طفلک دو سه تایی هم که هستند خیلی زور زدن تونستن موهاشونو عجیب غریب کنن یا سیخ از تو لبشون رد کردن.. دیگه به انقلاب قد نمی ده .. این انبوه میانسالان قدرتمند نمی ذارن اینا نفس بخورن...فقط یه بار دیدم یک جوان ماشینش را گاز داد تو خیابون ..فکر کنم خیلی مثلا خیلی اوانگارد بود رفتارش!
ظهر باز آبجی دومی یکسری طعم جدید را به ما چشاند. اسمش "اوفش تریشه"( فقط به تلفظش فکر کن ؟)یک غذای تند صورتی با یک عالمه چیز میز که می اومد زیر دندونت..خوشمزه بود. من از نانهای اینجا خیلی خوشم امده .نان گردویی، نان تخم افتابگردان ..فقط بریدنشون هنوز برام سخته با این کاردهای گنده نون بریشون
عصری با ابجی بزرگه رفتیم قصر معروفشون شونبرون.

بیرون قصر مجانی بود داخل قصر بلیطش ده یورو بود که ندادیم! چون به زودی داخلش یه کنسرته و بلیطش را داریم!
فضای اطراف قصر خیلی زیبا و متفاوت بود با مفهوم ما از باغ ایرانی. منکه یکی از عشقام باغ ایرانیه و سمبلهایش، اولش از این همه نظم و ترتیب در چیدمان گلها و درختها جا خوردم

اما یه بارون ملس که شروع شد و عطری که تو هوا پخش شدم..خیلی مزه داد...روبروی قصر یک فضای خیلی باز بود تا بالای تپه که چمن بود و مسیرهای زیکزاکی خیلی سبز. در دو طرف هم راههای جنگلی مه الودی بود برای قدم زدن

در اطراف هم مجسمه های از اساطیر یونان باستان فراوان بود که این یکی بازیگری بود با نقابش

هم بازم هم مردم ورزشکار داشتن زیر بارون می دویند. توریستها هم که با چترها و پانچوهای پلاستیکی خیلی مشخص بودند .

راستی اینجا به دلیل بادهایش چتر خیلی جواب نمی ده و باید به دنبال یه سرپناه رفت. من همیشه فکر می کردم این فیلمها ضعف جلوه های ویژه دارن اینقدر بارونش غیر عادیه و قتی فاصله ایستگاه اتوبوس تا خانه را دویدم و با این همه در اینه اسانسور به نظر می رسید که از زیر دوش حمام بیرون امده ام. فهمیدم که کارش درست بوده. ناگهان لوله اب می ترکد
شب باز هم خانه بود و فیلم. ابجی دومی یک فیلم نشانم داد انقدر خوب بود که مجبور شدم سرچ کنم و بفهمم اینpersuasion اولین فیلم راجر میشل است. (همان کارگردان ناتینگ هیل با بازی جولیارابرتز است )و فیلم بر اساس رمان جین استین است و کارگردان بدون هیچگونه رمانتیک بازی یک فیلم عاشقانه زیبا بود. بازیگرها حتی زشت بودند و موزیک متن هم نداشت و با این همه خیلی خوب بود..

...