دانشجویم زنگ زده و آن سئوال همیشگی را می پرسد. ومثل همیشه من در پایان مکالمه به فکر می روم
من می دانم که فرهنگ جنسی مان چه مرحله گذاری را طی می کند و دوران پست مدرنی که از همه چیز قداست زدایی کرده، می دانم امکان یک ازدواج بدون از دست دادن حقوق فردی چقدر دور و سخت و مشکل شده ،می دانم فاصله عمیقی که بین عرف جامعه و جوانان ایجاد شده چقدر این دخترکان را گیج می کند، سرگشتگی و صداقت وترس از تنهایی شان را درک می کنم و اینکه پاسخ پرسشان تا چه حد به اما و اگر مربوط است. موقعیت خودم را هم می شناسم که پاسخم در این رابطه استاد- دانشجو چه تبعات دیگری میتوانم برایم داشته باشد
بنابراین همیشه محافظه کارترین جواب ممکن را می دهم که :
رابطه جسمی تکمیل کننده یک ارتباط روحی است ، پس اول مطمئن شو که مورد دوم رخ داده باشد
۴ نظر:
من هم همین جواب رو میدم اما بنظر من جواب ناقصی نیست بر عکس این جواب بطور کامل نقطه نظر های تو را در یک رابطه بیان میکنه. منظورم جایگاه تو انتظارات تو حسیات تو و هدف تو در یک رابطه رو.
چرا کامنت قبلی من نمایش داده نشد؟من میخاستم بدونم حالا که تو وبلاگ خودت راحتر میتونی حرف بزنی ، جواب واقعیت چی بود؟ بدون محافظه کاری
نه زهرا جان من اینجا هم راحت نیستم
پس جواب کامل رو باید از کجا فمید...من یکی از همون دخترکانی هستم که بین 2 دنیای خودم گیر افتادم...نه از مدرن بودنم لذت میبرم و نه ز سنتی بودنم راضی میشوم...!!
ارسال یک نظر