داشتم به رها میگفتم یکی از دلایلی که من مغز اقتصادی ندارم به اصلیتم بر می گردد
تو شیراز صحبت کردن از پول کار زشتیه
هیچوقت هیچکس ازت نمی پرسه : چند حقوق می گیری؟
سئوالی که بارها در تهران از من پرسیده شده
کسی نمی گه : بیا تو این کا ، پول توشه
یا
بعدش که این کارو کردیم پول پارو می کنیم
صفاتی مثل طرف مایه داره ،وضعش توپه و پولش از پارو بالا می ریه …در شیرازاستفاده نمی شود
مادربزرگ من 10 سال و پدربزرگم 6 ساله که فوت شدن و تازه بچه ها دارن از انحصار ورثه حرف می زنن
در شیراز می شه خونه هایی را پیدا کرد که اجاره داده نمی شود چون صاحبخانه حوصله مستاجر ندارد
من هنوز هم نمی دانم پدرم چقدر حقوق میگیرد و مادرم با ارثش چه می خواهد بکند
بحث این نیست که شیراز خوب و تهران بد
و یا چرا شیراز، اصفهان نشد
بحث این است که به نظر می رسد در زمانی دور در همه جا چنین بوده است
پول اولین ارزش نبوده است
در زمانی نه چندان دور
پول حرف اول را نمی زد
۱۰ نظر:
سلام
من هشت سال دورهء دانشجویی در شیراز زندگی کردم و به هیچ وجه چنین آدمهایی که می فرمایید، ندیدم. شاید کسانی که به آنها می گفتند شیرازی اصیل و من افتخار زیارت آنها را پیدا نکردم، چنین آدمهایی باشند.
به امید بهروزی و سر بلندی چنین افرادی .
ببخشید گیس طلا جان ولی خواهر من بخاطر شوهر و خانواده به شدت مادی و خسیس شوهرش که از خانواده های اصیل شیرازی بودند با دو تا بچه جدا شد و چیزی که میخوام بگم اینه که این خانواده به خاطر پول هر کاری انجام میدن و حرفهای روزمره اشون فقط در مورد پول و درآمد و از کجا میشه دوزار بیشتر پول درآورد و با اینکه کاملا پولدار هستند ولی بخاطر یکم درآمد بیشتر خیلی کارهای ازشون برمیاد.
كاملا باهات موافقم كه در زمانى دور همه جا چنين بوده ، حتى غرب هم در اين موضوع با ما مشابهت دارد.
نکته اینه که هرکسی دیگرانو از دریچه نگاه خودش میبینه.. شاید شما چون اینجوری پول دوست نیستی و پول برات مهم نیست هم شهریهاتو با این خصلت میبینی.. اما واقعیت اینه که توی این دنیای زشت فقط به واسطه داراییهای مادیت ارزشگذاری میشی..
اوخ اوخ گیس صلا فکر کنم خونواده ت جز استثناهات بوده، منی که چند سال شیراز بودم و با خانواده شیرازی وصلت کردیم چیزایی می بینم که شاخام می زنه بیرون اولین گزینه شون واسه هر کاری پوله فقط پول! زنی 60 ساله میشناسم که یک هفته طبقه بالاشون بودیم از جیغای این سر پول گرفتن از شوهرش امون نداشتیم بعد فکر نکنی خرج نمی کردا کل 7 روز هفته عصرا یا بنتون بود یا منگو یا در حال کاسه بشقاب خریدنای میلیونی همه رم میورود به ما نشون می داد :)) حرصی واسه پول داشت دیدنی، دخترشو تشویق می کرد نامزده دوستشو قاپ بزنه چون پولداره، من حقیقا جز تو شیرازی آدم حسابی ندیدم شرمنده ها :ی
قابل تامل هست، اما من فکر می کنم این ربط به خانواده داره، تو از یک خانواده ی بافرهنگ تر هستی و انسان تر. این رو نمیشه تعمیم به یک شهر به با عظمت و تنوع شیراز داد.
در ضمن پول همیشه مهم بوده، برای کسانی که مغز اقتصادی داشتند و می دونستند با پشتوانه ی ثروت(زمین و منقولات) میشه قدرت و امنیت بیشتر به دست آورد. هرچند که هر کسی عرضه ی این جریان رو نداره و پول کلون هم که به عده ای بدهی بعد از مدتی باز یک موجود مفلوکند بدتر از قبلشون.
به هر شکل من فکر می کنم مادی بودن یا نبودن نمی تونه مختص به یک دیار یا دوران باشه. لااقل اگر کلی نگاه کنیم.
تو خیلی نازنینی گیسو جان
تصحیح: گمونم ارضه درست هست، و مسلم اینکه عرضه معنی دیگری دارد.
الان سرچ کردم همون عرضه درسته! lol
امان از دست این زبون عربی!
اوففففففف
چه همه از دست شیرازیا شاکی ان-
منم شیرازی ام و دقیقا میخوام حرف تورو تایید کنم مامان و بابای من هم همینطورن-البته الان قدر شیراز رو میدونم که مشهد زندگی میکنم
این رو هم بگم که به نظر من مشهدی ها اصلا آدمای بدی نیستن-آدم مردم شهر خودشو هر طور که ببینه مردم شهر دیگه رو هم همونطور میبینه
من هم فكر ميكنم تو داري خوبي خونواده خودت رو به همه همشهريا تعميم ميدي . بنظر من اصلا شيرازيا اين چيزي كه ميگي نيستن به اندازه بقيه پولدوست و مادي هستن
ارسال یک نظر