یکی از همکلاسی های سابق موقرمز؛ در دوران دانشجویی، برای یک پروژه عکاسی از تمامی بچه های دانشکده و کارمندان و ...عکاسی کرده است
حالا بعد از بیست سال هر از گاهی عکس یکی از آن همه را که حالا به رحمت خدا رفته پیدا می کند و آن را با یک جمله رمانتیک در فیس بوک هوا می کند
آقا ملت همیشه در صحنه هم کلی "ای وای و ای حسرتا "و "یه روز ما با فلانی رفته بودیم "" آخ من خبر نداشتم "" یکی تعریف کنه ماجرا چی بوده " و عکاس سابق هم در نقش صاحب عزا به تمامی کامنت ها جواب می دهد و همینجور لایک است که به پایش ریخته می شود
و من همیشه ایشان را تخیل می کنم که به آلبوم بقیه عکسهایش نگاه می کند و شادمان و بی صبرانه منتظر که چه مرگهایی در انتظار است و چه لایک های پشت سر آن روان
۶ نظر:
:(
:)
محشربود این پست... مرده خورهای این جوری را تا دلت بخواد من می شناسم...
الحمدالله ملت در این صنعت پیشرفت های
چشم گیری داشته اند.
:))))))))))))
chi begam, ajab adamayi peida mishan. gis tela man kheili inja ro doost daram. (to delet nago khob be man che)
عزيزي شومو
وای تو را خدا
یه پست جدید بنویس دیگه
چقدر بیاییم هی بخوریم به این ایرانیان خیلی خیلی غریب!
مرسی
عجبا! همیشه یه طوری مینویسه که طرف رو نیست و نابود میکنه ها!! خب چیکارش داری؟ میخوان دور هم بشینن زار بزنن خنج بندازن بری...تو روح خودشون و بقیه :)
ولشون کنین بیاین مشغول عشق و حال خودمون باشیم.
واالا :))
سرکار علیه گیس طلا خانم:
حالا من نفهمیدم اینکه از فوت همکلاسی ها خبر دارند بده...
یا از اینکه عکس اون ها رو دارند ....
یا از اینکه از فوت هم کلاسی ها ناراحتند ...
یا از اینکه این خبر رو به بقیه هم میدند؟ !!!!
ارسال یک نظر