من به طرز غریبی جعبه کادو دوست دارم. به خصوص آنهایی که روبان دارند یا اونهایی که تو کاغذشون گل و برگ خشکه.. غیر از جعبه کادو آن جعبه های بزرگ مقوایی گلداری که می ذارن تو قفسه ها برای وسایل..اصلا آنچه که درونشونه مهم نیست، این عطر کاغذ و رنگ و تور است که نوستالژی غریبی برایم داره
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
اينستاگرام gisoshirazi
مدتها بود اينجا نيامده بودم فقط خواستم بگم زنده و سالم هستم و هر روز در اينستاگرام مي نويسم تشريف بياوريد اون ور منم تلاش مي كنم كه ...
-
خب امروز با صدای خروس همسایه بیدار شدم و شادمان که آفتاب شده بود. بلند شدم و به عنوان صبحانه میوه خوردم . داخل ظرفهای غذای همسایه نبات ری...
-
مرد جوانی در زد گفت اردکشون اومده داخل حیاط ما،داشتم دنبال اردک می گشتم یک پسره را به جای اردکه پیدا کردم که تا منو دید پا گذاشت به فرار ...
-
متنفرم از تمامی داستانها و فیلمنامه های طول تاریخ که با جمله مشابه این شروع می شود: دختری زیبا ... این یک قانون کهن است: قهرمان زن نمی تواند...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر