مرگ نیکان

بعضی وقتا بعضی روزا به بعضی آدما که فکر می کنم می بینم که چطور میشه کسی روزهای زندگیشو، همین روزهایی که ما توش غر می زنیم و هدر می دیم را همین روزهایی که سرگرم بازی های زندگی می شیم ، اینقدر پر زندگی کنه
فریدون جنیدی یکی از این آدمها است
رفته بودم سخنرانی اش، عادتهاشو می شناسم .به جای تشکر همیشه می گوید "سپاسگزار"، دانشجوها را" فرزندان ایران زمین" صدا می زند و همیشه با آنان درباره"روح نیاکان" صحبت می کند. هیچوقت بابت تدریس یا سخنرانی پول یا هدیه نمی گیرد چون آن را "خویشکاری" خود می داند و نه وظیفه
پنجاه سال است درس می دهد و سی سال روی شاهنامه کار کرده است و مدام ترجیع بند سخنرانی هایش به فرزندان ایران زمین این است : شاهنامه بخوانید شاهنامه بخوانید شاهنامه بخوانید
و مسحور می کند همه را با کلماتش
آخر سخنرانی اش گفت چند بیتی از شاهنامه که با این روزهایمان می آید می خواند
چپ و راست هر سو بتابم همي سرا پاي گيتي نيابم همي
يكي بد كند نيك پيش آيدش جهان بنده و بخت خويش آيدش
يكي جز به نيكي زمين نسپرد همي از نژندي فرو پژمرد

این جملات فردوسی است بعد از آنکه سیاووش را سر بریدند