ادیسونِ خدا بیامرز

مادرِ پدربزرگِ مادریم تا بیست سالگی من زنده بود. کشف حجاب را به یاد داشت و مرگ ده فرزندش را. از بیماری و قضا و بلا.

به تکنولوژی به شدت علاقه داشت و انسان مخترع را ستایش می کرد. همیشه میگفت: ننه نگین قربون قدیما، قدیما می رفتیم حموم، چشامون ورم می کرد از به آبو کثیف بود!

یک روز در تاریکی نشسته بود که چراغ را روشن کردم. گفت: خدابیامرزتش ای کسی که ای چراغو ساخت!

گفتم: بی بی مسلمون نبوده...

گفت: بوده ننه

گفتم: نه بی بی نبوده ، ارمنی بوده...

یه مدت چارقد سفیدش را گرفت روی دهانش، وقتی به فکر فرو می رفت این کار را می کرد. پس از مدتی روسری را کنار زد و با دهانی که تنها دو دندان داشت لبخندی زد و گفت:

نه ننه ،خدا یه فکری واسش می کنه ...