خسته بود

سالهاست که در مسیر فرهنگسرا سوار ماشین این جوان شده ام. به خاطر می ماند. به خاطر دندانهای جلو آمده اش که خنده هایش را مضحک می کرد ، جملات جویده جویده اش و مهمتر از همه شادمانی منتشرش

با همه مسافران احوالپرسی می کند ، اهنگ دیش دیش داران می گذارد و هر بار تعریف می کند که آقاش گفته صبح با همه خوش اخلاق باش که روزی ات زیاد می شود

ماشینش هم یک پیکان قراضه بود با سی دی هایی که در جاهای مختلف چسبانده بود

بعضی وقتها پرحرفی هایش آزاردهنده بود اما خوش بینی و رضایتش از زندگی  باعث می شد که تحملش کنی

موقع کرایه گرفتن هم کلی تعارف می کرد و به هر رقمی راضی بود

مدتها بود خبری ازش نبود تا امروز

مدل ماشینش را بالا برده بود. همچنان دندانهایش بیرون بود اما گوشه لبهایش پایین آمده بود

با ماشینهای دیگری که مسافر سوار میکردند دعوا میکرد

سوار ماشینش شدم

با عصبیت رانندگی می کرد و ضبط ماشینش هم خاموش بود .چیزی هم به در و دیوار نچسبانده بود

کرایه را هم زیاد گرفت

و تا آخر مسیر یک کلمه هم حرف نزد