رهایی از طریق نیکی ...گمان می کنم اولین انسانهای روی کره زمین بودیم که به این موضوع اندیشیدیم

در متون پارسی میانه چنین نوشته شده است که :

وقتی آدمی از پشت پدر به شکم مادر می رود، استویهاد(وای بد  همان دیو مرگ) پنهانی بندی در گردن او افکند و در طول زندگی نه به وسیله مینوی خوب و نه به وسیله مینوی بد، نمی توانند آن بند را از گردن جدا کنند.اما بعد از مرگ، کردار خوب مرد نیکوکار سبب می شود که آن بند از گردن او جدا شود. ولی مرد بدکار را با آن بند به دوزخ می کشند