۸ اردیبهشت ۱۳۹۳

جماعت خل و چلي كه ما هستيم

آخر هفته ها كه شمال مي رم درس مي دم، قبل از اومدن تهران يكسري به جنگل مي زنم و پياده روي و ...
هفته پيش موقرمز براي دكور خونه اش  به كمك احتياج داشت و من نرفتم جنگل
وسط مبل جابجا كردن اومده يه زنگوله برام تكون مي ده مي گه :مي خوام دلت براي جنگل تنگ نشه و با انگيزه خونمو دكور كني

۷ نظر:

رهگذر گفت...

زنگوله!؟ :|

ناشناس گفت...

گیس طلای عزیز
من چند روزه که دارم آرشیوتون رو میخونم و کلی حظ بردم. امروز هم توی یک کافی شاپ اینجا در توکیو نشستم و حدود 3 ساعت خاطرات سال نود و یکتون (وای نود و یک بود دیگه، اشتباه نکرده باشم:) و سفرتون به آفریقا رو خوندم تا اینکه شارژ لپ تاپم تموم شد. دوست داشتم بدونید که شهرت این شیرازی دوست داشتنی شیرین سخن تا شرق دور هم رسیده:) فیدتون رو هم برداشتم که پست های جدیدتون رو از این به بعد بخونم. راستی من اصالتا کرمانی هستم و خوب، شاید بدونید که کرمانی ها هم کم و بیش از همون سندرم معروف شیرازی ها رنج میبرند؛)

همیشه شاد باشید. دوستتون دارم دوست نادیده.

Gistela گفت...

ممنون عزيزم
خب حالا بگو چه طور مي شه اومد افريقا

ناشناس گفت...

امتحان هم میگیرید از وبلاگتون؟ فکر کنم از راه قطر میشه رفت آفریقا. درست گفتم خانم معلم؟ ؛)

Gistela گفت...

افرين خوب خونده بودي، حالا بگو من چطور بايد بيام ژاپن؟

ناشناس گفت...

اونم از همون راه قطر میشه؛)
بهم ایمیل بزنید هر کمکی از دستم بربیاد دریغ نمیکنم.
lilygz@yahoo.com

لیلی گفت...
این نظر توسط یک سرپرست وبلاگ حذف شد.

اينستاگرام gisoshirazi

مدتها بود اينجا نيامده بودم فقط خواستم بگم زنده و سالم هستم و هر روز در اينستاگرام مي نويسم تشريف بياوريد اون ور منم تلاش مي كنم كه ...