با دسته هاي گل و هديه هاي دانشجوياني كه دفاع كرده بودند به سمت تاكسي رفتم، پسر بسيار جواني با ديدن من و وسايلم، از نشستن بر روي صندلي جلو صرفنظر كرد و رفت پشت نشست، تشكر كردم و به راه افتاديم، پولم ده هزارتومني بود و راننده بداخلاق پول خرد نداشت، پسر كرايه مرا حساب كرد، گفت : ارزش حرف شنيدن از راننده را ندارد
يك گلدان كوچك كاكتوس بين هديه هايم بود، آن را به پسر دادم و نگران كه مبادا جلوي بقيه مسافران خجالت بكشد و رد كند
لبخند زد و قبولش كرد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر