ديروز عصري نويسنده طيف رنگ كارمندي را ديدم ، همشهري عزيزي با ته لهجه اي دلنشين و قدي بلند ، دو متر بود تقريبا و اين اولين تجربه من در راه رفتن كنار يه موجود دومتري بود، خداي آدم بدجور احساس ريز ديده شدن مي كنه، خود ش مي گفت كه به خاطر قدش دو تا شكست عشقي خورده كه حقيقتش به نظرم كم بوده
خلاصه اينكه اينقدر طنز خوبي داشت و اينقدر منو خندوند كه تمام امواج منفي صبح و فرهنگسرا رفت
جان مادرتان وبلاگ نويس هاي قديمي باز هم بنويسيد
به قول خودش ادبيات واقعي اين روزها را در دنياي مجاز بايد پيدا كرد نه در كتابفروشي ها
۱ نظر:
عالی بود. تمام پستهاش رو یک نفس خوندم. فضا سازی و شخصیت پردازی عالی بود. مرسی از معرفی این کارمند. فقط امیدوارم که پست ها رو توی یک بلاگ هم منتشر کند.
بازم مرسی از هر دوتاییتون.
پ.
ارسال یک نظر