بچه ها
ايميل و لينك و گروه تلگرام و حتي هديه فيديو
اينقدر زياد بودن كه من مدام در وضعيت ناتواني در جمع كردن نيش بازم هستم
سعي كردم جدا جدا تشكر كنم اما احيانا كسي از قلم اگه جا مونده همين جا اعلام مي كنم كه اگر وبلاگ نويسي براي ده، پونزده سال همين يه سود را داشته باشه، تموم خستگي اون همه سال نوشتن را در مي كنه
كاري به تعداد و نوع كتابها ندارم، اين پيغامها نشون مي ده كه در اين دنياي تنهايان، من چقدر دوست دارم
،
،
،
كاش مي شد يك روز همتون را دور هم جمع كنم و ببينمتون اما فكر كنم بايد از سالن همايش هاي بين المللي صدا و سيما استفاده كنيم كه ... نه اصلا خوشم نمي ياد از دكور و صندلي هاش
بي خيال
همون تخيلتون مي كنم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر