من هیچوقت شکستن نارگیل را یاد نمی گیرم. می دونم اول باید اون ریش ها یش را جدا کرد بعد ان سه تا سوراخ را پیدا کرد و شهدش را از ان تو بیرون کشید و از همانجا ضربه ها را زد اما من همیشه از بین همان پش و پیل ان چشم و دماغ میمون را پیدا می کنم و سوراخ می کنم و شهدی مخلوط با چوب می خورم بعد انقدر با چکش به همه جای ان می کوبم تا یک جایش بشکند بعد از ان قسمت دردناک شروع می شود در طی روزها با چاقو یه تکه به بدبختی جدا می کنم و با دست بریده می خورم تا تمام شود..اسم بیماریم مازوخیسم است می دانم!
۷ نظر:
salam...kojaaa budiiii...man ta ye hafte pish taghriban har do se rooz miyumadam sar mizadam vali aslan matalebe jadidet nabud..ye dafe emshab umadam didam che khabare...man koli negaranet shode boodam...hala moshkel chi bud engar faghat man matalebe bloget ro nemididam
نمی دونم مری فکر می کنم باید به اکانتت مربوط باشه البته یه چندروزی واقعا امتحان داشتم چیزی ننوشتم..ممنون که سر می زنی
می دونم که تو نغمه ثمینی نیستی، حقیقتش مهم هم نیست. اون مطلب رو همینجوری نوشتم. اسم نغمه ثمینی هم همینجوری به ذهنم اومد، شاید چون دکتره. از ایده مطلب خوشم اومد و باید یه اسمی واسه اولش پیدا می کردم ...
ولی مرد گنده حرفت به دل می نشست مثل نون تافتون به تنور
خلقت اين نارگيل دقيقاً از حماقت های خدا بوده به نظرم! منم دهنم سرويس ميشه سر کندن پشماش. به نظرم باس با واجبی پشماشو ريخت! حالا ببين يه سؤال ميکنم به خدا چندين سال تو ذهنمه ولی روم نميشه از کسی بپرسم (ميترسم مسخرم کنن که انقد داهات کوره ام!) ببين همه ميگن آب نارگيل خوشمزّس و اينا. ولی من هر نارگيلی که آبشو خوردم، آبش يه مايع بد مزّه نيمه ترش نيمه شور بود. اين نارگيلايی که من خوردم يعنی خراب بودن؟ يا مزّه شيره نارگيل همينه؟! سؤالم جدّيه ها!
راستی اين تيله ها که خريدی، جدا کردی يا يه مشت سی تايی با هم گرفتی؟
نه بهش می گن تشخص. یا
personification
سلام شما همون خسرو خان قشقایی هستید که من ادرستون را گم کردم؟
ارسال یک نظر