شرم همگانی

7 صبح امروز سوار مترو بودم. من کتاب می خواندم. دو عاشق جوان هم درکنارم بودند و پسرک دست دور شانه دختر اندخته و بازویش را نوازش میکرد. دوکارگرنوجوان افغانی و یک دختر چادری که ایستاده بودند.

ناگهان یکی از پسرها با زانو به کف واگن خورد. به نظرم رسید در اثر تکان ناگهانی واگن بود. دوباره میله را گرفت ولی به دقیقه نکشید که دوباره افتاد اما اینبار دیگه بلند نشد. سفیدی چشمانش دیده می شد،دوستش سعی می کرد او را بلند کند. همه نیم خیز شدند.

گفتم که این کار را نکند وبگذارد که افقی بماند اما پسر خجالت میکشید دوستش در این وضعیت باشد. به زور بلندش کرد. بلند شدم که به جای من بنشیند که نمی نشست.مردی جوان جای خود را به او داد . روبروی من نشست و سرش را پایین انداخت.حدودا 15 ساله با چروکهای فروان بر پیشانی. دوستش با اینکه جا بود کنارش ننشست. پسر عاشق دست از نوازش برداشت .

پسر سرش را به پنجره تکیه داد و به تدریج تمام صورتش پر از دانه های عرق شد.

دختر چادری یواشکی شکلاتی به دوست نوجوان داد. دوست شکلات را به پسر داد. همه سرشان را پایین انداختند تا پسر بتواند شکلات را بخورد.

سکوت واگن را پرکرده بود.