‫اپرا در وین

‫روز سه شنبه خسته از روز قبل تا لنگ ظهر در زیر لحاف سبک و چاق ابجی خوابیدم بعد از یک صبحانه مفصل با این کورن فلکسهای جدید و لذیذ به حمام رفتم . پیچیده در پتو یک قسمت دیگر از شرلوک هلمز عزیز را دیدم و یک عالمه خبر بد از اینترنت خوندم و عصری داشتم واسه خودم عر می زدم که ابجی اومد و گفت: خوشگل کن
‫این جمله از طرف ابجی یعنی قضیه خیلی جدی است. پس منهم بعد از عمری موهامو پیجیدم و گوشواره زدم و کفش پاشنه بلند پوشیدم و زدیم بیرون
‫خب حقیقتش خیلی تجربه جالبی بود با لباس شب تو خیابون بدون ترس دنبال مترو دویدن
‫رفتیم کاخ شونبرون و وارد قصر شدیم .اسم قصر که می اد من یاد دزیره می افتم که از زندگی درقصر متنفر بود و از سقفهای بلند و سالنهای سرد ...اما من زیر سقفهای نقاشی شده راه می رفتم و به مردان و زنانی فکر می کردم که با لباسهای پف پفی و کلاه گیس در اینجا رقصیده اند ...کاخ ورسای هم که رفته بودم در فرانسه به همین چیزا فکر می کردم
‫بلیط را نشان دادیم و در صف ایستادیم. اکثرا لباس شب پوشیده بودند به غیر از توریست ها که معلوم بود هنگام بازدید قصر تصمیم گرفتند بلیط هم بخرند
‫حقیقتش اینه که قلبم می زد ...خب شما می تونید بخندید اما من اولین بارم بود که اپرا می دیدم اونم تو یه قصر...
‫خب
‫تجربه ای بود منحصر به فرد....
‫صداها ،رقصها،صورت نوازندگان و رهبر...
‫و موسیقی جادویی آن جادوگران بزرگ :موتزارت، اشتراوس،هایدن...
‫و باید در وین پایان بخش این داستان دانوب آبی باشد و رادنسکی مارش که من عاشقش شدم چون اجازه داشتیم که دست بزنیم ..وای
‫دو ساعت بعد که در زیر اسمان پر ستاره از قصر بیرون امدیم تا مدتی فقط می خندیدم
‫و دهاتی بازی دراوردم وقتی ان دو خواننده خوشگل را با کوله پشتی و کاپشن دیدم و نمی توانستم باور کنم این دو همان پسر و دختر رنسانسی هستند که ان حنجره طلایی را داشتند و حالا در چهره قرن بیست و یکی به خانه بر می گشتند
‫در واگن مترو هم انقدر با دیدن رهبر جذاب ارکستر هیجان زده شدم که ابجی پیشنهاد داد تعقیبش کرده ادرسش را پیدا کند برام
‫فکر کن