پرستاران؟!!!

صدای کمک کمک همه را به حیاط فرهنگسرا کشوند. یه بچه کوچولو رو دست باباش افتاده بود و دندوناش قفل شده بود و صورتش کبود بود و نفس نمی کشید
یکی از همکارها که بلد بود ، نفس بچه را برگردوند و به اورژانس زنگ زدند.
اورژانس نیم ساعت بعد اومد. دو مرد به ارامی و با دقت ماشین را در حیاط فرهنگسرا پارک کردند و پیاده شدند. یکیشان جعبه را برداشت در حال که به فضای سبز لبخندمی زند به ارامی به سمت در می امد و دیگری پشت سرش در حالی که اس ام اس می فرستاد .
به انها نگاه میکردم و قدمهایشان را شمارش می کردم تا به ما برسند که نگران دم در فرهنگسرا این پاو اون پا می کردیم. مرد با آرامش جلو امد و با لبخند گفت: کدومتون بیمارید؟
با نگاه داخل دفتر را نشانش دادم و بچه بی حال روی دست پدرش...
از فرهنگسرا بیرون امدم. هوا کثیف و خاکستری بود