گزارش یک روز معمولی

باران دیشب از خواب بیدارم کرده بود چندین بار..مدتی است که دندانهایم را شبها در خواب روی هم فشار می دهم و روزها با فک درد وگردن درد بیدار می شم. گمانم دوباره باید شبها قبل از خواب فایل صوتی مدیتنش را گوش کنم

آره باران می بارید که از خانه به فرهنگسرا رفتم. امروز زیاد از نفس کشیدن نمی ترسم. روزهای آلوده می ترسم از نفس کشیدن

اول بچه های فیلمبرداری بودند. به صورت مارپیچ جلوی دوربینشان می دویدم تا آنها فوکوس کشی را تمرین کنند وهر بار که تصاویرشان را نگاه می کردم به این نتیجه می رسیدم که خیلی خوش هیکل هستم و آنها هم خیلی بی استعداد(گیس طلای خودشیفته)

بعد از آن بچه های عکاسی آمدند و نورپردازی پروانه ای را کار کردیم . من عجیب این نور از بالا را دوست دارم و آن پروانه کوچکی که زیر بینی سایه می اندازد.

به عنوان مدل از دختر 4 ساله خدمتکار فرهنگسرا استفاده کردیم که عجیب زیر نور زیبا می شود و لبخند های حیرت انگیزی می زند. هر وقت که عکسهایش را نشانش می دهم . با نوک انگشتش روی پوست پشت دستم می کشد.

بعد یک مادر و دختر زیبا آمدند تا برای پاسپورتشان عکس بگیرند.

ناهار دوپیازه آلو برامون درست کردن. شما میگید پوره سیب زمینی . نمی دونم چرا قدیمی های شیراز به سیب زمینی میگفتند آلو زمینی. واین غذا با نسبت دو پیاز سرخ کرده و یک آلو درست می شه ..واله به خدا منم سر در نمی یارم . شیرازی و این همه انرژی در نامگذاری؟

بعداز ظهر بچه های شعر اومدن. شعر خوندیم و تصحیح کردیم و به دری وری هاشون خندیدیم

بعدش رفتیم برای بچه های نمایش لباس مشکی دوختیم و همچین پدال گازو رفتم که چرخ سوخت

و گردن درد هی بیشتر و بیشتر شد . آنقدر که رفتم تو نمازخونه ولو شدم و ژلوفن خوردم و از نوزاد شش ماهه همکارم عکس گرفتم

تا 5 شد و اومدم خونه به همراه یه دبه ترشی لبو که یکی از همکارا برام درست کرده بود

و منتظرم تا شام درست شود و با ترشی بخورمش