امروز با نگاه راننده تاکسی ها به کرایه پرداختی توسط این جانب
حس اون اصحاب کهفی را داشتم دم در نونوایی
۲ نظر:
Pardis
گفت...
گیسو جان این نظر شاید ربطی به نوشتت نداشته باشه اما دوست داشتم بنویسمش حتما. دقت کردی ما شیرازیها به خنده و شوخی همش خودمون رو به خوشی و اکثرا به تنبلی متهم میکنیم، میخندیم، بقیه هم همراهیمون میکنن؟؟ چند وقت پیش توی یک جمع بودم که به غیر از من کسی شیرازی نبود. خلاصه تا تونستن به شیرازیها خندیدن و ...هر چی که فکرش کنی.از تنبلی ..بیش از حد شوخی..... خلاصه انگار حرف دیگه ای نداشتن جز مسخره کردن شیرازیها! من چیزی نگفتم و با سکوت و لبخند ردش کردم... اما وقتی آمدم خونه حسابی فکرم مشغول شد و البته دلگیر... دیدم توی اون جمع از همه فعالتر من بودم. هم درس میخوندم هم کار میکردم. بقیه به زور شاید یکی یا هیچکدوم اینها رو انجام میدادن و کلی واسه نیمچه کاری که میکردن غر میزدن... دیدم من این همه سرم شلوغه، از فرط گرفتاری به زور شبی ۵ ساعت میخوابم اما هرگز پیش کسی شکایت نکردم. بر عکس هر وقت در جمعی بودم همیشه خندیدم و شوخی کردم با همه! بعد گفتم شاید من استثنا باشم.... به برادرم نگاه کردم، پدرم، مادرم، دایی، ...حتی همسایه ها در شیراز!!! دوستام، دوستای پدر و .... خلاصه، دردسرت ندم... هیچ نشانی از تنبلی نیافتم. همه آدمهای تحصیل کرده و زحمتکش....دیدم خیلی از آدمهای سرشناس هم شیرازی هستن.... دکتر خدادوست، فیروز نادری، خیلی از اساتید دانشگاه..... نمیدونم، نمیخوام چیزی رو ثابت کنم یا که بگم شیرازیها از همه بهترن... نه.... اصلا .ایرانیها همه مردم زحمتکش هستن....اما واقعا دلم گرفت......خیلی زیاد ..اون بار اول نبود که جایی میرفتم و شیرازیها رو به سخره نمیگرفتن! .. دیدم خودمون دستی دستی تصویری از خودمون ساختیم که بقیه هم بهمون بخندن.... اینم شاید از شوخ تبعی ما باشه اما نکته اینجاست که چقدر بقیه جنبه ی شوخی ما رو دارن؟؟؟ اون دوستی که از اصفهان و تهران هست و نصف ما زحمت میکشه چرا به خودش اجازه میده اینجور بی حد ما رو مسخره کنه تا جایی که هر کی دیگه جای من بود صبرش لبریز میشد؟ خود شما چند تا شیرازی تنبل میشناسی ؟؟ گیسو جان خودت چند جا کار نمیکنی؟ فعال نیستی.... ببخشید حرف هم طولانی شد. قصدم توهین به هیچکس نبود اما این رو بذار به حساب یک درد دل. همه ما قبل از اینکه مال شهر خاصی باشیم، ایرانی هستیم.... اما فکر میکنم هنوز مردم ما یاد نگرفتم حد چیزی رو حفظ کنن و جنبه کافی داشته باشن تا شوخی های خودمون رو به خودمون گرون نفروشن؟.... نمیدونم. دلم گرفته... خواستم با یک شیرازی درد دل کرده باشم.... همین. همیشه شاد باشی
۲ نظر:
گیسو جان این نظر شاید ربطی به نوشتت نداشته باشه اما دوست داشتم بنویسمش حتما. دقت کردی ما شیرازیها به خنده و شوخی همش خودمون رو به خوشی و اکثرا به تنبلی متهم میکنیم، میخندیم، بقیه هم همراهیمون میکنن؟؟ چند وقت پیش توی یک جمع بودم که به غیر از من کسی شیرازی نبود. خلاصه تا تونستن به شیرازیها خندیدن و ...هر چی که فکرش کنی.از تنبلی ..بیش از حد شوخی..... خلاصه انگار حرف دیگه ای نداشتن جز مسخره کردن شیرازیها! من چیزی نگفتم و با سکوت و لبخند ردش کردم... اما وقتی آمدم خونه حسابی فکرم مشغول شد و البته دلگیر... دیدم توی اون جمع از همه فعالتر من بودم. هم درس میخوندم هم کار میکردم. بقیه به زور شاید یکی یا هیچکدوم اینها رو انجام میدادن و کلی واسه نیمچه کاری که میکردن غر میزدن... دیدم من این همه سرم شلوغه، از فرط گرفتاری به زور شبی ۵ ساعت میخوابم اما هرگز پیش کسی شکایت نکردم. بر عکس هر وقت در جمعی بودم همیشه خندیدم و شوخی کردم با همه! بعد گفتم شاید من استثنا باشم.... به برادرم نگاه کردم، پدرم، مادرم، دایی، ...حتی همسایه ها در شیراز!!! دوستام، دوستای پدر و .... خلاصه، دردسرت ندم... هیچ نشانی از تنبلی نیافتم. همه آدمهای تحصیل کرده و زحمتکش....دیدم خیلی از آدمهای سرشناس هم شیرازی هستن.... دکتر خدادوست، فیروز نادری، خیلی از اساتید دانشگاه..... نمیدونم، نمیخوام چیزی رو ثابت کنم یا که بگم شیرازیها از همه بهترن... نه.... اصلا .ایرانیها همه مردم زحمتکش هستن....اما واقعا دلم گرفت......خیلی زیاد ..اون بار اول نبود که جایی میرفتم و شیرازیها رو به سخره نمیگرفتن! .. دیدم خودمون دستی دستی تصویری از خودمون ساختیم که بقیه هم بهمون بخندن.... اینم شاید از شوخ تبعی ما باشه اما نکته اینجاست که چقدر بقیه جنبه ی شوخی ما رو دارن؟؟؟ اون دوستی که از اصفهان و تهران هست و نصف ما زحمت میکشه چرا به خودش اجازه میده اینجور بی حد ما رو مسخره کنه تا جایی که هر کی دیگه جای من بود صبرش لبریز میشد؟ خود شما چند تا شیرازی تنبل میشناسی ؟؟ گیسو جان خودت چند جا کار نمیکنی؟ فعال نیستی.... ببخشید حرف هم طولانی شد. قصدم توهین به هیچکس نبود اما این رو بذار به حساب یک درد دل. همه ما قبل از اینکه مال شهر خاصی باشیم، ایرانی هستیم.... اما فکر میکنم هنوز مردم ما یاد نگرفتم حد چیزی رو حفظ کنن و جنبه کافی داشته باشن تا شوخی های خودمون رو به خودمون گرون نفروشن؟.... نمیدونم. دلم گرفته... خواستم با یک شیرازی درد دل کرده باشم.... همین. همیشه شاد باشی
سخت نگیرپردیس
یه شیرازی واقعی که سخت نمیگیره
یه نگاه به این لینک هم بنداز
http://fallsh.blogspot.com/2012/06/blog-post_10.html
ارسال یک نظر