ايرانشهر

به سمت ایرانشهر به راه افتادیم و تاریک شده بود که به آنجا رسیدیم و من با دیدن آدمها و لباسها احساس می کردم در دنیای دیگری، کشور دیگری هستم

اولین برخورد من با بلوچستان دیدن مردمی بود که همگی به پوشش خود وفادار مانده بودند، همگی، نمی دانم جایی دیگر در ایران هست که مردم تا این حد مقید به لباس خود باشند و فارس زده نشده باشند؟

و وای از زنان وای،با چادری مشکی که جلوه رنگهای زیر آن را بیشتر می کرد، چشمانم بدنبالش راه می افتاد

برای عید دیدنی احتمالا جذابترین لباسهای را پوشیده بود و برق پولک ها و آینها و رنگهای تند و تیز در اطراف پاهاو دستهایشان ،عالی بود، عالی

بعد از مستقر شدن در اقامتگاه با عجله  به سراغ رستوران رفتیم، از آخرین باری که غذا ساندویچ کوچکی را خورده بودیم زمان زیادی گذشته بود و این جماعت گویا اهل خرید میوه و قاقالی لی نبودند

و‌ در رستوران بسیار تمیز و‌کوچک با غذایی آشنا شدم که عشق در نگاه اول بینمون اتفاق افتاد و‌تا آخر سفر  اینقدر ملاقات عاشقانه داشتم با ایشون که گلاب بروتون روم به دیوار شدم

کرایی، غذایی خورشتی در انواع مدل و طعم که با نون خورده می شه، غذای برنجی خوشمزه ای دیگه ای هم داره به نام بریونی که گوشت و برنج بود، نمی دونم به نظرتون چون من این دوتا رو با هم قاطی می خوردم گلاب بروتون شدم؟ قطعا نه

غذاها به شدت تند بودند حتی برای من شیرازی اما با نفس اژدها خودم را خفه کردم و رفتیم که بخوابیم

در اقامتگاه مجبور شدم مقاومت جلوی دیکتاتوری ناطق را شروع کنم و زمانی برای دیدن ایرانشهر باقی بگذارم، او اصرار داشت که چیز قابل دیدنی نیست، من نمی دانم دیدن مردم بومی آیا دیدنی نیست ؟

که موفق شدم، 

فقط این وسط فهمیدم ناطق یک گروه دیگر را هم دعوت کرده به ما بپیوندند، حالا هی بخندید به من، می خواستم خودم و الهه با یه نفر سوم بریم بلوچستان را بگردیم، کلی هم سرچ کرده بودم و مسیر طراحی کرده بودم،حالا گیر دو تا ماشین آدم افتاده بودم و یک آدمی که اصرار بر اجرای مسیر و برنامه خودشو داره، ماشین مال الهه مسیر و مکان مال من، ایشون متوهم

تا صبح بیدار بودم و فکر می کردم چطوری همشون را بپیچونم و الهه هم ناراحت نشه و بین دو دوست گیر نکنه و راه حلی به ذهنم نمی رسید 

اون موقع نمی دانستم راه نجات من در همین ماشبن دوم است و فرشتگانی که در آن سفر می کردند

گر ببند دری و رحمت و اینا